Nathalie Meskens heeft emotioneel zware periode achter de rug: "Heb me de ogen uit mijn kop gejankt"

Vanaf maandag 1 januari kan je wekelijks bij VTM terecht voor het gloednieuwe seizoen van ‘Een echte job’. Daarin kruipt onder anderen Nathalie Meskens in de rol van verpleegster, op de afdeling kinderoncologie in het UZ Gasthuisberg in Leuven. Dat hakte er als mama van twee jonge kindjes stevig in.

“Dit is het zwaarste en emotioneelste programma dat ik ooit heb gedaan”, steekt Nathalie Meskens van wal in Het Laatste Nieuws. Meedraaien in het ziekenhuis was voor iedereen een emotionele rollercoaster, maar voor de presentatrice, die twee maanden op de afdeling kinderoncologie stond, was het extra hard. “De confrontatie met ernstig zieke kinderen is verschrikkelijk. Van pasgeboren baby's tot tieners die vechten voor hun leven: ik kon de schrijnende verhalen moeilijk van me afzetten”, vertelt de blondine.

Nathalie heeft naar eigen zeggen heel vaak op haar tanden moeten bijten om niet in tranen uit te barsten voor de camera’s, maar tevergeefs. “Ik heb zoveel gejankt”, verklapt ze nu al. “Bij een overlijden, maar ook als een patiënt naar huis mocht. Een meisje dat nog amper kon bewegen, kon na een tijdje stappen met een rollator. Een mirakel.” Gelukkig was dat niet het enige hoopgevende verhaal waarmee het schermgezicht naar huis ging. “Ik ging met een klein hart naar daar, maar kwam met een groot hart terug”, knikt ze. “Door mijn aanwezigheid konden de kinderen even vergeten dat ze ziek waren. Ik heb me soms kapot gelachen. Het deed deugd dat ik op die manier toch een beetje kon helpen.”

Slecht nieuws

Na twee maanden bouwde de presentatrice en actrice een hechte band op met de kinderen in het ziekenhuis en hun ouders. “Ik hoor sommigen van hen nog steeds”, klinkt het zelfs. “Jammer genoeg soms met slecht nieuws. Onlangs hoorde ik dat een patiëntje het niet gehaald heeft. Soms is het echt om je ogen uit je kop te janken”, bekent Nathalie. “Maar ik hoop dat we mensen via dit programma kunnen inspireren om in de zorg te werken. Zelf vond ik het heel bijzonder om eens volledig ten dienste van een ander te staan”, besluit ze.